...::: IMPERIUM ROMANUM :::...

Flavius Aetius

Proponuję zacząć od tego skandalicznego jak na rzymskie warunki przykładu kariery "od zera do bohatera", przy czym "bohatera" w negatywnym znaczeniu tego słowa. Oto mamy bowiem pierwszego cesarza, który wcześniej nie piastował żadnych godności państwowych, nie był ani senatorem, ani nawet ekwitą, lecz jeśli wierzyć starożytnym dziejopisom, był zwykłym pastuchem mieszanej krwi. Podstawowe pytanie: jakie to okoliczności zdołały go wynieść na tron, czy zawdzięczał to tylko im, czy też także sobie samemu, i towarzyszące temu pytaniu drugie: jaka w takim razie będzie jego ocena, nie tylko jako cesarza, ale też jako człowieka, który potrafił do maximum wykorzystać dane mu przez los pięć minut?